Skip to main content

Cuerpo de espigas


Espigas en flor doradas cantan el verano,

desde lo alto parecen una falda inmensa.

 

Subo al faro blanco para escucharlas,

el mar salvaje acentúa su sinfonía.

 

Al volver, la tierra que me lea

quema mis dedos con sus huellas.

 

Como si fuera serpiente entre las sábanas

la fuente onírica se despierta en busca de luz.

 

 A lo mejor tengo un cuerpo de espigas,

la medula espigal protege mi alma del vacío.

 

Sobre mi piel un gorrión se siente por un segundo,

es otro mensajero de los milagros sin sombrero.

 

  

*Poema inspirado del cuadro de Maruja Mallo (1902-1995)

Este año se han cumplido 30 años de su muerte, 6 de febrero de 1995.



Σώμα από στάχυα

 

Χρυσά ανθισμένα στάχυα υμνούν το θέρος,

από ψηλά φαντάζουν μια τεράστια φούστα.

 

Ανεβαίνω στο λευκό φάρο να τα ακούσω,

η αγριοθάλασσα εντείνει τη συμφωνία τους.

 

Γυρίζοντας, η γη που με διαβάζει

καίει τα δάχτυλά μου με τα ίχνη της.


Σαν να ‘ταν ερπετό ανάμεσα στα σεντόνια

η ονειρική πηγή ξυπνά αναζητώντας φως.

 

Ίσως και να έχω ένα σώμα από στάχυα,

σταχυαίος ο μυελός απωθεί την ψυχή μου απ’ το κενό.

 

Πάνω στο δέρμα μου ένα σπουργίτι κοντοστέκεται,

είναι άλλος ένας αγγελιαφόρος των ακαπέλωτων θαυμάτων.  

    

Comments

Popular posts from this blog

Ποιήματα στα ελληνικά του Miguel Ángel Curiel

  Τυχαία βρήκα στο διαδίκτυο ποιήματα του  Miguel Ángel Curiel, επικοινώνησα μαζί του και μου έστειλε το βιβλίο ψηφιακά. Διάλεξα και μετέφρασα λίγα στα οποία διαφαίνεται η υπαρξιακή του αναζήτηση και η αγάπη για τη φύση και... τον Επίκουρο; Αν έρθει τον Ιούνιο στην Ελλάδα, κάτι περισσότερο θα μάθουμε. Το κόκαλο μιας αστραπής, ένα κλουβί από σκιές και μια τσάντα φίσκα στη γαλάζια βροχή κουβαλά ο έρημος.   Ζυγώνει προς το φως. Μιλώ μαζί του στα σκοτάδια.   (Ερημιά)   Μη διαβάζεις αυτές τις λέξεις, κοίτα τες σαν τον απόντα χρόνο, σαν τη σκιά των κλαδιών στο χιόνι, σχέδια με σχήματα του αέρα. Δεν θα σχεδίαζα έναν άνθρωπο, ο θάνατος είναι ένα στόμα και τα υπερβολικά φώτα εκεί μου αφαιρούν το φως σου. Το κυρτό ξύλο όπου ξεκουράζεται ένα πουλί είναι αυτό το σκίτσο. Αυτό το φύλλο πιο λευκό απ’ τα άλλα με το φόβο μήπως γεμίσει ονόματα. Ένα κλαδί δεν κρύβει τίποτα. Το ακολουθείς και πάντα σε βγάζει στον ουρανό. Κλαδιά και φύλλα κρύβουν μόνο κλαδιά και φύλλα....

Sin soledad no hay especie humana

  Juan Gómez Bárcena Mapa de Soledades , Seix Barral, Barcelona 2024     Juan Gómez Bárcena escribió un ensayo sobre los mundos y las dimensiones de la soledad en relación con el tiempo. Y puede que el tiempo no cambia y se trata solo de nuestra percepción acerca de su impacto en nosotros, pero, por otro lado, la soledad sí que cambia adquiriendo las características de las condiciones en las que se experimenta. De hecho, aludiendo a su experiencia personal en Buenos Aires como punto de partida, el autor analiza los matices de las soledades y de ahí se nota su amor por las varias disciplinas asimiladas para que la narración sea estimulante y rica en ambos datos y pensamientos.     A propósito de la narración estimulante, las convicciones culturales que Juan Gómez Bárcena nos ofrece y cambian de un país a otro, -como por ejemplo la convicción de los indios kaluli de Papua Nueva Guinea que los pájaros son los espíritus de sus muertos- nos ayudan a ver c...

En el camino apasionante de las tragedias griegas

  Se llama Javier Villavecchia Sánchez y su pasión es la interpretación. Más que eso, las tragedias griegas le dan la inspiración para que el joven actor barcelonés pueda desarrollar su mundo propio a través de los personajes trágicos de Sófocles. La vida está adelante, y como Antonio Machado nos ha señalado, Caminante no hay camino El camino se hace al andar. Claro que hay un eje en cuanto a cada tragedia, pero lo importante es poder hacerla respirar, encontrar contextos nuevos, sin fronteras ni convicciones de lenguaje de madera. Javier ya tiene su canal preparado en youtube . Ubicado en Barcelona, se atreve a usar las tecnologias nuevas y compaginar el teatro clásico con la vida prometedora llena de contrastes y desafíos. ¡Suerte!      Sus respuestas a mis dos preguntas escritas rápido: Por qué te encantan las tragedias griegas? R: Respecto a mi amor por el teatro griego, en especial la tragedia, lo descubrí mientras hacía la carrera de Filología Clásica. Nada más...