Ambulance on the way

ΦΘΙΝΟΠΩΡΩ' Πρέπει να γίνει με μεγάλο σεβασμό στα φύλλα. Το κίτρινό τους είναι ένα απομεινάρι ήλιου και λέει πως η ψυχή είναι μία άσκηση της ψυχής. Εάν όχι, της φεύγει η στέγη και οι θύελλες λασπώνουν τη γλώσσα. Από εδώ άντρας και γυναίκα δεν γεννώνται, μόλις καθρέφτες των σχισμών χωρίς σεληνόφως ή καπνό να κρύβει κλειστές άχαρα πόρτες.   Αυτό που οξειδώνεται είναι η ανάμνηση του εαυτού του καθενός σε αναφωνήσεις της φράσης. Κάποιος ποτίζει τα άστρα και το ξύλο φουντώνει.  Χουάν Χέλμαν (1930-2014) Μετάφραση δική μου *Φαίνεται πως στον ποιητή είναι επιθυμητή η χρήση νεολογισμών όπως ο τίτλος - όνομα του πρωτότυπου ποιήματος ("otoñar") που επεχείρησα να αποδώσω ανάλογα.  

ΠΟΙΗΜΑ Το δέντρο πίσω από το παράθυρο περνά, το δείλι φτάνει στον κόσμο και περνά, έρπει η φορά που ήμουν στο άνω ρεύμα ενός πλατιού ποταμού που περνά. Φωνές που εμπότισαν το αλάτι του ανέμου, τώρα σε τούτο τον αστερισμό που περνά. Των πουλιών ο μανδύας κι ο χρόνος με το τραγούδι του πρωτεΐζει.   Χουάν Χέλμαν, Juan Gelman (1930-2014)   Μετάφραση δική μου με μερικά μικρά σχόλια: *το ρήμα « mudar » αντί για αλλάζω, επέλεξα να το αποδώσω ως «πρωτεΐζω» διότι υποδηλώνει, σύμφωνα με το Αντιλεξικόν Βοσταντζόγλου , την διαρκή αλλαγή όπως εκείνη του Πρωτέα, η οποία εναρμονίζεται με το περιεχόμενο του ποιήματος γενικότερα, κατά τη γνώμη μου. *Στο ποίημα είναι εμφανές ότι ο Χουάν Χέλμαν εστιάζει στο ρήμα «περνά» ("pasa" στο πρωτότυπο), το οποίο φανερώνεται τέσσερις φορές, όσα είναι -συμπτωματικά- και τα ακόλουθα στοιχεία: γη, νερό, αέρας, φωτιά. Ποίημα μπορεί να είναι το «πέρασμα», η αέναη κίνηση μέσα από τη ζωή, την οποία συγκροτούν οι δυνάμεις και τα στοι...

  ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ Ο αέρας, ο βράχος, το εκκρεμές, το διαυγές της νύχτας δίνουν ειδήσεις του κόσμου που κανείς δεν ξέρει να διαβάζει. Είναι για τον εαυτό τους και μόνο; Ζαρωμένα τα σεντόνια της ημέρας τυλίγουν μια περίκλειστη λάμψη από πρόσωπα κοντά στο τέλος. Μοναδικό τους στήριγμα είναι το παραλήρημα της επιθυμίας. Juan Gelman (1930-2014) μετάφραση δική μου

  Θα συμβεί   Όταν ψυχή, πνεύμα και σώμα ξέρουν, και το φεγγάρι ομορφύνει που το λάτρεψα κι ο κόσμος σταματήσει στην άκρη της μνήμης και ματώσει το φως πίσω απ’ το λουτρό της χάρης του, θα υποχρεώσουμε το μέλλον να γυρίσει ξανά. Εκεί όλα τα μάτια θα γίνουν ένα κι η λέξη ξανά θα μιλήσει ενάντια στα πλάσματά της. Θα τελειώσει η αιωνιότητα και το ποίημα θα ψάχνει ακόμη τ o πλήρωμά του και αυτό που δεν μπόρεσε να ονοματίσει, τόσο μακριά.       Juan Gelman (1930-2014)  photo   μετάφραση δική μου

  Helena, Juicio a una zorra   Al rastrear la figura de Helena, Jean Louis Backès (1937) sostiene que su mito literario se refiere a un personaje del cual no estamos seguros en torno a su origen humana o divina. ¿Helena es una diosa o una mujer mortal al final? Ante esa duda de carácter existencial no resulta sorpresivo que la vida textual de Helena se perpetue alcanzando un contexto socio-dramático.   El mito de Helena nos lleva a un contexto sociopolítico según el cual el texto original de Helena - desde Homero, Eurípides hasta Rubén Darío (poema “el cisne”), Goethe (Fausto) y Miguel del Arco - nunca se termina aceptando nuevas formas de expresión y vida teatralmente apalabradas por medio del lenguaje dramático, tragicómico y vivo dadas las circunstancias de la dramatización creativa.     Y aquí estamos, en la función Helena, Juicio a una zorra con Lydia Koniordou en el papel principal y con la participación de Babis Papadopoulos, músico, guitar...

Μερικά από τα ποιήματα της Κάρμεν Καμάτσο σε μετάφρασή μου από τα ισπανικά στα ελληνικά. Στο τεύχος του περιοδικού Χάρτης https://www.hartismag.gr/hartis-81/metafrash/i-ghinaika-toi-kaisara-kai-alloi-poiitikoi-ostrakismoi